Gorączka u dziecka

Każdy rodzic wielokrotnie mierzy się z problemem, jakim jest gorączka u dziecka. Zarówno Ty, jak i inni rodzice z pewnością masz jakąś wiedzę na temat tego, co to jest oraz jak sobie z nią radzić. Chciałbym jednak z pomocą tego artykułu pomóc Ci poukładać wszystkie problemy związane z tym tematem. Mam nadzieję, że gdy przeczytasz ten tekst do końca, to Twoja wiedza na temat gorączki będzie pełna i poukładana.

Z tego artykułu dowiesz się:

• Co to jest gorączka?
• Jak i czym prawidłowo mierzyć temperaturę?
• Jakie są najczęstsze przyczyny gorączki?
• Które objawy związane z gorączką są niepokojące?
• Jakie leki i w jakiej dawce stosować u dzieci, gdy wystąpi gorączka?
• Co robić, kiedy stosowane leki nie działają?

Co to jest gorączka u dziecka

Gorączką nazywamy podwyższoną temperaturę wewnętrzną ciała, która przekracza zakres przyjętych norm i wahań w ciągu doby. Jest to fizjologiczna odpowiedź organizmu człowieka na chorobę. W zależności od wieku dziecka wyróżniamy różne wartości graniczne, po których przekroczeniu możemy stwierdzić gorączkę.

Każdy z nas ma zdolność do tzw. termoregulacji, czyli zapewnienia sobie równowagi pomiędzy produkcją ciepła, a jego utratą. Ciepło produkujemy głównie przez procesy metaboliczne, które zachodzą w mięśniach i wątrobie. Tracimy je przez skórę i układ oddechowy. Dzięki temu jesteśmy w stanie zachować stałą temperaturę ciała.

Przyjmujemy, że średnia normalna temperatura ciała wynosi 37°C. Niemowlaki i małe dzieci mają zwykle nieco wyższą temperaturę niż te starsze czy osoby dorosłe. W ciągu doby wartości temperatury mogą się zmieniać w zakresie od 0,5 do 1 °C. Najwyższe wartości zwykle pojawiają się w godzinach popołudniowych pomiędzy 17:00, a 19:00.

Aby stwierdzić gorączkę u dziecka musisz pamiętać, że kluczową rolę odgrywa tutaj prawidłowy pomiar temperatury ciała. Istotny jest także fakt, że wynik tego pomiaru zależy od miejsca, w którym go wykonujemy. Zasadniczo możemy mierzyć temperaturę:

• w jamie ustnej
• w uchu, a właściwie na błonie bębenkowej
• pod pachą
• w odbycie

Jaką metodę pomiaru zastosować w zależności od wieku dziecka?

Noworodki

• termometr elektroniczny lub ciekłokrystaliczny pod pachą

Niemowlęta

• termometr elektroniczny w odbycie (powyżej 6 miesiąca życia)
• termometr na podczerwień do ucha
• termometr elektroniczny lub ciekłokrystaliczny pod pachą

Dzieci < 5 roku życia lub niewspółpracujące

• termometr elektroniczny w odbycie (powyżej 6 m.ż.)
• termometr na podczerwień do ucha
• termometr elektroniczny lub ciekłokrystaliczny pod pachą

Dzieci > 5 roku życia współpracujące

• termometr na podczerwień do ucha
• termometr elektroniczny w ustach

Pamiętaj, że powszechnie dostępne i używane termometry dotykowe lub bezdotykowe używane do pomiaru temperatury na czole nie są zalecane. Pomimo, że są wygodne, łatwe w użyciu i dają szybkie rezultaty. Uzyskane wyniki często wskazują fałszywie na prawidłową temperaturę, a pomiary zwykle są niedokładne.

Gorączka u dziecka – najczęstsze przyczyny

Gdy dziecko gorączkuje zwykle podejrzewamy różne infekcje. Stanowią one najczęstszą przyczynę podwyższonej temperatury ciała. Z reguły są to zakażenia wywołane przez wirusy i bakterie, a rzadziej przez grzyby. Niekiedy gorączka może być spowodowana chorobą autoimmunologiczną, alergią, reakcją polekową czy poszczepienną. Czasem gorączka jest reakcją na rozwijającą się chorobę rozrostową taką jak białaczka czy chłoniak.

Infekcje i zakażenia

Infekcja jako przyczyna gorączki jest zawsze pierwszym i najbardziej prawdopodobnym podejrzanym. Dopiero, gdy ją wykluczymy możemy zastanowić się nad innymi potencjalnymi problemami, które ją wywołały. Nie wiem, czy wiesz, że około 30% przypadków to tzw. gorączki o nieznanej przyczynie określane skrótem FUO (ang. fever of unknown origin).

Kolejny istotny fakt jest taki, że u noworodka i niemowlaka do ukończenia 3 miesięcy życia gorączka może być jedynym objawem poważnego zakażenia wywołanego przez bakterie. Do tego typu infekcji zaliczamy m.in.:

• zakażenia układu moczowego
• zapalenia opon mózgowo – rdzeniowych
• zapalenia płuc

Ryzyko wystąpienia wyżej wymienionych infekcji wzrasta u noworodków urodzonych przedwcześnie, z zaburzeniami oddychania, jak również w przypadku stwierdzonej kolonizacji paciorkowcami z grupy B u matki.

U starszych niemowlaków i dzieci, które nie ukończyły 3 roku życia większość epizodów gorączki sama przemija i nie wymaga specjalnego leczenia przyczyny. Musisz jednak pamiętać, że są sytuacje, gdy gorączka może być objawem choroby zagrażającej życiu. Zazwyczaj u dzieci do 5 roku życia gorączka wiąże się ze stanem zapalnym wywołanym zakażeniem bakteryjnym, wirusowym lub pasożytniczym. Rzadziej mamy do czynienia z przyczyną niezakaźną.

Inne rzadkie przyczyny gorączki

Do stosunkowo rzadkich, niezakaźnych przyczyn gorączki zaliczamy:

• choroby autoimmunologiczne – np. zespół Kawasaki
• młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
• gorączki polekowe
• gorączki poszczepienne
• choroby rozrostowe – białaczka, chłoniaki, neuroblastoma

Jakie objawy związane z gorączką u dziecka są niepokojące

Poniżej znajdziesz całą listę objawów niepokojących, które powinny zwrócić Twoją uwagę u gorączkującego dziecka. Chciałbym jednak podkreślić, że w każdej sytuacji, kiedy masz wątpliwości związane ze stanem zdrowia swojego dziecka możesz skontaktować się ze swoim lekarzem pediatrą lub skierować się bezpośrednio do szpitala. Z drugiej strony, jeśli jako rodzic potrafisz sprawnie ocenić stan ogólny dziecka z gorączką ilość wspomnianych powyżej wątpliwości będzie dużo mniejsza.

Na co zwracać uwagę u dziecka z gorączką?

U każdego dziecka zawsze warto ocenić kilka istotnych cech lub układów takich jak:

• zabarwienie skóry, warg i języka
• aktywność dziecka
• objawy związane z układem oddechowym
• objawy związane z układem krążenia i nawodnieniem

Nie wiem, czy pamiętasz, że istnieją istotne różnice fizjologiczne zależne od wieku dziecka. Możesz o nich przeczytać we wpisie: Dziecko to nie mały dorosły.

Gorączka u dziecka – kiedy nie należy panikować

Jeśli dziecko z gorączką ma prawidłowy wygląd i kolor skóry oraz śluzówek, zachowuje się normalnie, reaguje na bodźce, nie zasypia lub szybko się budzi to ryzyko poważnej choroby jest niskie. Nie powinny również pojawić się żadne objawy wskazujące na jakiekolwiek problemy związane z układem oddechowym. Skóra dziecka powinna być prawidłowo napięta, a błony śluzowe wilgotne. Zazwyczaj w sytuacji niskiego ryzyka w połączeniu z gorączką nie występują także inne objawy.

Gorączka u dziecka – objawy niepokojące

Do niepokojących objawów, które występują z towarzyszącą gorączką u dziecka, możemy zaliczyć wiele symptomów powiązanych z wysokim ryzykiem poważnej choroby. Dla ułatwienia i lepszego zapamiętania przedstawiam Ci listę najistotniejszych z nich.

Zabarwienie skóry, warg i języka

• skóra blada, sina lub marmurkowata

Aktywność dziecka

• nie odpowiada prawidłowo na bodźce z otoczenia,
• nie uśmiecha się
• nie budzi się lub obudzone bardzo szybko zasypia
• słabo, piskliwie lub ciągle płacze

Układ oddechowy

• przy oddychaniu poruszają się skrzydełka nosa
• pojawia się zwiększona liczba oddechów >50 oddechów na minutę u dziecka 6-12 m.ż. lub 40/min u dziecka powyżej 12 m.ż.
• przy oddychaniu postękuje
• możesz zaobserwować wciąganie przestrzeni między żebrami podczas oddychania

Układ krążenia i nawodnienie

• suchość błon śluzowych i zmniejszone napięcie skóry
• przyspieszona akcja serca – oceniana w zależności od wieku dziecka
• powyżej 160 uderzeń na minutę u dzieci < 1 roku życia
• powyżej 150/min u dzieci w wieku od 1 do 2 roku życia
• powyżej 140/min u dzieci w wieku od 2 do 5 roku życia
• trudności w karmieniu i pojeniu niemowląt
• zmniejszenie ilości wydalanego moczu, suche pieluchy
• wydłużony nawrót włośniczkowy – możesz to sprawdzić uciskając płytkę paznokcia na palcu dziecka – prawidłowy nawrót wynosi poniżej 2 sekund

Inne objawy niepokojące

• niemowlęta 3-6 m.ż. – gorączka ≥ 39°C, a poniżej 3 m.ż. ≥ 38°C
• gorączka trwająca dłużej niż 5 dni
• wysypka, która nie blednie pod wpływem ucisku
• napięte ciemiączko
• dreszcze, drgawki lub inne objawy neurologiczne
• sztywność karku, brak możliwości przygięcia głowy do klatki piersiowej
• obrzęk kończyny lub stawu

Charakterystyczne objawy niektórych chorób powiązanych z gorączką

Istnieje wiele chorób u dzieci, w których jednym z objawów jest wysoka gorączka. Jako najlepszy obserwator swojego dziecka możesz przyspieszyć postawienie właściwej diagnozy, a więc także wdrożenie właściwego leczenia. Niektóre objawy, które pojawią się u dziecka razem z gorączką są charakterystyczne i mogą sugerować określone choroby.

Posocznica meningokokowa

Jest to choroba wywołana przez bakterie zwane meningokokami (prawidłowa nazwa tych bakterii to neisseria meningitidis). W jej przebiegu może dojść do groźnej dla życia dziecka posocznicy oraz zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Charakterystyczne dla posocznicy wywołanej przez meningokoki jest pojawienie się nieblednącej wysypki z towarzyszącym jednym lub kilkoma objawami, takimi jak:

• Zmiany skórne o średnicy ≥ 2 mm, określane inaczej jako plamica
• Wydłużony czas powrotu włośniczkowego ≥ 3 sekundy
• Dziecko ogólnie „źle wygląda”, obserwując, masz wrażenie, że jest ciężko chore
• Sztywność karku

W przypadku stwierdzenia wyżej wymienionych przeze mnie objawów Twoje dziecko powinno niezwłocznie znaleźć się w szpitalu. W leczeniu zakażenia meningokokami liczy się czas. Najważniejsze są pierwsze godziny od rozpoznania choroby. Mamy wtedy największe szanse na zatrzymanie rozwijającego się zakażenia i niedopuszczenie do nieodwracalnych powikłań.

Inne bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Musisz wiedzieć, że nie wszystkie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wywołują meningokoki. Klasyczne objawy występujące razem w zakażeniu wywołanym przez bakterie, czyli sztywność karku, napięte ciemiączko oraz piskliwy płacz są często nieobecne u niemowląt.

Należy zwrócić uwagę na którykolwiek z niepokojących symptomów:

• obniżony poziom świadomości – dziecko podsypia, nie można go wybudzić
• ma napięte ciemiączko
• pojawia się stan drgawkowy, padaczkowy
• występuje sztywność karku

Zakażenie układu moczowego

W zakażeniach układu moczowego u niemowląt i małych dzieci wysoka gorączka jest często jedynym objawem rozwijającej się choroby. Do innych objawów niepokojących, które mogą wystąpić, możemy zaliczyć: wymioty, brak apetytu, senność i drażliwość. Może pojawić się także ból brzucha. Charakterystycznym, ale nie zawsze występującym objawem jest zwiększona częstość oddawania moczu lub tzw. dyzuria, czyli trudności w oddawaniu moczu, oddawanie go kroplami albo słabym bądź przerywanym strumieniem.

Choroba Kawasaki

Jest to ostra choroba ogólnoustrojowa rozwijająca się prawdopodobnie na podłożu autoimmunologicznym. Etiologia choroby, czyli mówiąc prościej czynniki ją wywołujące, jest nieznana. W przebiegu tego schorzenia dochodzi do zapalenia ścian naczyń krwionośnych. Ponad 80% przypadków rozwija się u dzieci w wieku poniżej 5 roku życia. Zaobserwowanie charakterystycznych objawów pozwala na postawienie precyzyjnej diagnozy i szybkie rozpoczęcie leczenia, zanim dojdzie do ciężkich, zagrażających życiu powikłań.

Objawy, które sugerują chorobę Kawasaki to gorączka trwająca minimum 5 dni lub dłużej oraz:

• zaczerwienienie i pękanie warg, truskawkowy język, przekrwienie błony śluzowej jamy ustnej i gardła
• obustronne nastrzyknięcie spojówek bez towarzyszącego wysięku z okolicy oczu
• obrzęk i rumień pojawiający się na dłoniach i stopach
• tzw. polimorficzna wysypka tzn. zmiany na skórze różnią się od siebie i pojawiają się w różnym czasie
• powiększenie węzłów chłonnych

PIMS-TS

Jest to dziecięcy, wieloukładowy zespół zapalny związany z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2. Pomimo iż obecnie wirus ten nie wywołuje już często choroby z bardzo ciężkim przebiegiem, musisz pamiętać, że w niektórych przypadkach może doprowadzić do rozwoju tego zespołu.

Objawy, które mogą sugerować ten problem to opisane powyżej cechy choroby Kawasaki połączone z:

• bólem brzucha
• zaburzeniami żołądkowo – jelitowymi
• zapaleniem płuc
• zaburzeniami neurologicznymi
• wstrząsem

Podstawą rozpoznania będzie oczywiście potwierdzenie zakażenia wirusem SARS-CoV-2 lub kontakt z osobą z rozpoznanym COVID-19.

Gorączka u dziecka – kiedy wezwać karetkę

Jako świadomy rodzic, który zna swoje dziecko i ma wiedzę na temat choroby i właściwego sposobu postępowania w wielu przypadkach z pewnością nie będziesz potrzebował pomocy Zespołu Ratownictwa Medycznego. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy taka pomoc jest konieczna. Wybierz numer 999 lub 112, jeśli:

• pomimo podania właściwej dawki odpowiednich leków oraz mechanicznych próbach obniżenia temperatury utrzymuje się gorączka ≥ 40 °C
• dziecko jest nieprzytomne lub z zaburzeniami świadomości – np. z drgawkami
• pojawiają się niepokojące zmiany skórne
• zaobserwujesz cechy niewydolności oddechowej – duszności, zaburzenia oddychania w chorobach infekcyjnych dróg oddechowych

Hospitalizacja, czyli leczenie w szpitalu

Każdy stan zagrożenia życia, czy choroba przebiegająca z towarzyszącą niewydolnością oddechowo — krążeniową powinny być leczone w warunkach szpitalnych. Dodatkowo bądź przygotowany, że w sytuacji podejrzenia poważnego zachorowania lub konieczności wykonania pogłębionej diagnostyki z pewnością dziecko zostanie przyjęte do szpitala. Innym powodem hospitalizacji są zakażenia układu moczowego u niemowląt poniżej 3 miesięcy życia. Częstą przyczyną leczenia w oddziale dziecięcym jest stwierdzenie nawet lekkiego odwodnienia w przebiegu nieżytu żołądkowo — jelitowego, gdy nie można skutecznie nawodnić dziecka drogą doustną.

Leczenie gorączki

Leki przeciwgorączkowe są podstawowym narzędziem każdego rodzica w walce z gorączką u dziecka. Należą do najczęściej stosowanych środków i są dostępne bez recepty. Mają także działanie przeciwbólowe. Leczenie gorączki u dziecka powinniśmy rozpocząć, gdy temperatura ciała przekroczy 38 °C.

Ibuprofen

Jest to lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy i przeciwzapalny. Po podaniu doustnym szybko wchłania się z żołądka, a jego działanie utrzymuje się do 6 godzin. Zapamiętaj, że podanie ibuprofenu w płynnej postaci znacząco przyspieszy działanie przeciwgorączkowe w porównaniu ze stosowaniem tabletek czy kapsułek. Droga doodbytnicza jest mniej skuteczna. Można go stosować u dzieci od 3. miesiąca życia. Karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem, ponieważ tylko ok. 1% dawki przenika do mleka. Dawkowanie ibuprofenu jest uzależnione od wieku i wagi dziecka oraz od sposobu podawania. Szczegóły znajdziesz w tabelce poniżej.

Ibuprofen to najbezpieczniejszy z klasycznych leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych. Działania niepożądane u dzieci są rzadkie. W większości przypadków przedawkowania samego ibuprofenu ryzyko poważnych następstw jest niewielkie. Kiedy dziecko jest odwodnione, przekroczenie maksymalnej dawki może powodować ostre uszkodzenie nerek. Musisz także wiedzieć, że w niektórych chorobach przebiegających z gorączką nie należy stosować ibuprofenu.

Kiedy nie podawać ibuprofenu

Najpowszechniej występującą chorobą, w której nie należy podawać ibuprofenu przy gorączce u dziecka jest ospa wietrzna. W tym przypadku ibuprofen sam w sobie nie jest szkodliwy. Niebezpieczne są natomiast jego właściwości przeciwzapalne, które zwiększają ryzyko powikłań. Działanie ibuprofenu na komórki układu odpornościowego powoduje, że mają one problem z dotarciem do zainfekowanych zmian skórnych. W takiej sytuacji mogą rozwinąć się wtórne infekcje bakteryjne, ropnie, a nawet martwica tkanek miękkich.

Inny przypadek medyczny to opisana powyżej choroba Kawasaki. Podawanie ibuprofenu poprzez maskowanie objawów może znacząco opóźnić postawienie właściwej diagnozy i wdrożenie właściwego leczenia.

Paracetamol

Jest to lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. W odróżnieniu od ibuprofenu nie ma właściwości przeciwzapalnych. Możemy go stosować w postaci doustnej, doodbytniczej oraz dożylnej. Z uwagi na to, że po podaniu tego leku w postaci czopka jego działanie jest o połowę słabsze nie zalecamy tej drogi podawania. Najwłaściwszym sposobem postępowania dla rodzica jest podanie paracetamolu doustnie. Paracetamol dość szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, a początek działania możemy zaobserwować po około 30 minutach. W przypadku podawania go w formie płynu zaczyna działać już po około 15 minutach. W zasadzie nie ma ograniczeń wiekowych związanych ze stosowaniem paracetamolu. Chciałbym jednak zaznaczyć, że u dzieci do 3. miesiąca życia warto przed podaniem skonsultować się z lekarzem. W tej grupie wiekowej gorączka może być jedynym objawem ciężkiego zakażenia, o czym pisałem wcześniej.

Czy paracetamol jest bezpieczny?

Podawanie paracetamolu w zalecanych dawkach nie powinno powodować groźnych działań niepożądanych. Nie powoduje uszkodzenia wątroby ani nerek. Możesz go również stosować na czczo, ponieważ nie podrażnia błony śluzowej żołądka. Musisz jednak pamiętać, że paracetamol odpowiada za najwięcej przypadków zatrucia lekami u dzieci do 6. roku życia. Dlaczego? Często jest bowiem jednym ze składników preparatów złożonych, które rodzice stosują podczas infekcji u swojego dziecka. Przedawkowanie tego leku wywołuje zaburzenia żołądkowo — jelitowe, a w skrajnych przypadkach ciężką niewydolność wątroby oraz zaburzenia hematologiczne, anafilaksję oraz ciężkie reakcje skórne. Kluczowe w takich przypadkach jest odpowiednio szybkie wdrożenie leczenia zatrucia. Odtrutką w przypadku przedawkowania paracetamolu jest acetylocysteina.

Jak obliczyć dawkę

Każdy rodzic powinien znać aktualną masę ciała swojego dziecka. Odpowiednią i skuteczną dawkę leku przeciwgorączkowego obliczamy na podstawie wagi mnożąc ilość kilogramów i zalecaną dawkę podaną w miligramach na 1 kg opisaną na ulotce lub opakowaniu. Jeśli masz jakieś wątpliwości możesz zapytać mnie lub swojego pediatry 🙂. Poniżej w tabelce znajdziesz szczegółowe dawkowanie ibuprofenu i paracetamolu w zależności od wieku i masy ciała dziecka.

Możesz też skorzystać z mojego kalkulatora dawek, który znajduje się na stronie. Znajdziesz go tutaj.

Gorączka u dziecka — jaki lek wybrać?

Cytując klasyka mogę odpowiedzieć, że to zależy. Zasadniczo zarówno ibuprofen, jak i paracetamol są lekami przeciwgorączkowymi zalecanymi do stosowania u dzieci. W sytuacjach szczególnych takich jak: ospa wietrzna, choroba Kawasaki czy też u dzieci poniżej 3. miesiąca życia powinno się stosować paracetamol.

Po wybraniu jednego leku pamiętaj też o ogólnych zaleceniach związanych ze stosowaniem leków przeciwgorączkowych:

• jeśli możesz podawaj lek drogą doustną w postaci płynnej, lek w postaci czopka doodbytniczego zastosuj w przypadku, gdy dziecko wymiotuje lub płacze i nie możesz podać odpowiedniej dawki
• podawaj lek w stałych odstępach czasowych, a nie doraźnie po stwierdzeniu gorączki, lek musi mieć czas, aby zacząć działać
• stosuj najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów
• bez wyraźnego uzasadnienia i konsultacji z lekarzem nie podawaj leku dłużej niż 3 dni
• rozważ zmianę na inny lek, jeżeli dolegliwości dziecka nie zostaną złagodzone
• nie podawaj obu leków na zmianę lub w jednym czasie, wyjątek stanowi sytuacja, gdy pomimo zastosowania właściwej dawki nie ma skutecznego efektu leczenia

Co robić, kiedy leki nie działają

Co możesz zrobić, kiedy podajesz lek przeciwgorączkowy swojemu dziecka i nie ma efektu, a temperatura ciała nie spada? W każdej takiej sytuacji musisz zastanowić się, czy Twoje dziecko nie jest przegrzane. Spróbuj tak dostosować otoczenie dziecka, aby sprzyjało obniżaniu gorączki. Możesz wykonać następujące czynności:

• obniżyć temperaturę w pomieszczeniu – skręcić kaloryfer, otworzyć okno
• rozebrać dziecko z jednej czy dwóch warstw ubrania
• nie przykrywać dziecka kilkoma kocami lub grubą kołdrą podczas snu
• zastosować chłodny okład lub kąpiel

W przypadku braku skutecznej odpowiedzi na podany jeden lek przeciwgorączkowy w niektórych sytuacjach po wcześniejszej konsultacji z lekarzem możesz zastosować terapię dwoma lekami, o której pisałem powyżej.

Chcę Ci jednak przypomnieć, że działania fizyczne (ochładzanie, rozbieranie itd.) nie zmniejszają i nie wpływają na regulację temperatury w układzie nerwowym w przeciwieństwie do podawanych leków przeciwgorączkowych. Nie należy zatem przesadzać z takim działaniem. Fizyczne ochładzanie, jeśli jest zbyt szybkie może spowodować zwężenie naczyń krwionośnych, wzrost temperatury i metabolizmu. Efektem będzie pojawienie się dreszczy i zwiększenie dyskomfortu dziecka.

Ochładzanie zawsze powinno być połączone z wcześniejszym podaniem leku przeciwgorączkowego i zastosowane w momencie, gdy temperatura ciała zaczyna się obniżać. Takie działanie ułatwia oddawanie nagromadzonego ciepła i sprzyja spadkom gorączki.

Kiedy nie stosować leków przeciwgorączkowych?

Leki przeciwgorączkowe są powszechnie dostępne i często używane przez rodziców. Nie zawsze jednak powinniśmy je stosować. Pamiętaj, że podwyższona temperatura ciała to fizjologiczna reakcja na rozwijający się stan zapalny. Mogą ją wywoływać także niektóre leki, jak również szczepienia.

Stan podgorączkowy

Infekcje wirusowe u dzieci często przebiegają z towarzyszącym stanem podgorączkowym, czyli temperaturą w zakresie 37 – 38 °C. Stan podgorączkowy w odróżnieniu od gorączki działa na organizm człowieka korzystnie. Wraz z niewielkim wzrostem temperatury zwiększa się ukrwienie tkanek i aktywuje się układ immunologiczny. W takim przypadku obniżanie temperatury do fizjologicznych wartości nie przyniesie wymiernych korzyści dla chorego. Ważniejszym zadaniem dla Ciebie jako rodzica będzie raczej łagodzenie objawów towarzyszących takich jak złe samopoczucie, uczucie zimna, czy dolegliwości bólowych. Jeśli zatem dziecko uzyska większy komfort dzięki podaniu leków przeciwbólowych (działających także przeciwgorączkowo) to moim zdaniem warto z nich skorzystać.

Szczepienia

Jeśli podajesz dziecku lek przeciwgorączkowy jako profilaktykę przed planowanym szczepieniem to musisz wiedzieć, że nie jest to zalecany sposób postępowania. Udowodniono, że ibuprofen i paracetamol mogą różnie wpływać na odpowiedź immunologiczną organizmu dziecka po podaniu szczepionki. Dlatego powinieneś unikać takiego działania tylko w celu profilaktycznego zmniejszenia częstości występowania gorączki czy reakcji miejscowych. Jednocześnie zapamiętaj, że w razie potrzeby wszystkie rekomendacje dopuszczają możliwość zastosowania leków przeciwgorączkowych po wykonanym szczepieniu, jeśli pojawią się istotne objawy.

Astma oskrzelowa

Ogólnie stosowanie paracetamolu i ibuprofenu u dzieci z rozpoznaną astmą oskrzelową nie jest przeciwwskazane. Wyjątkiem są te przypadki choroby, kiedy jest ona wywołana paracetamolem lub innymi środkami z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).

Podsumowanie

Pamiętaj, że jako rodzic nie unikniesz sytuacji, w której Twoje dziecko będzie miało gorączkę. Najważniejsze, abyś wiedział, jak prawidłowo zmierzyć temperaturę ciała, leczyć gorączkę i rozpoznać niepokojące objawy z nią związane. Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu udało Ci się poukładać te wszystkie informacje w jedną logiczną całość. Jeśli w dalszym ciągu masz jakiekolwiek wątpliwości zostaw komentarz pod tym tekstem lub napisz do mnie wiadomość. Pamiętaj, że możesz również podzielić się tym artykułem ze swoimi znajomymi lub udostępnić go innym, aby mieli okazję do niego dotrzeć.