Co robić gdy dziecko nie oddycha

W każdej chwili może się sytuacja, kiedy dziecko przestanie oddychać. Bez wątpienia jest to jeden z najcięższych momentów, z którym może się spotkać każdy z nas. W takim wypadku każda sekunda jest na wagę złota, a szybka i skuteczna reakcja może uratować życie malucha. Nie ma wtedy czasu na szczegółową analizę co robić, gdy dziecko nie oddycha. Przeczytaj do końca ten artykuł i dowiedz się jak krok po kroku postępować się w tym skrajnie trudnym i stresującym przypadku.

Z tego artykułu dowiesz się:

• Jakie są najczęstsze przyczyny utraty oddechu u dzieci?
• Jak rozpoznać, że dziecko nie oddycha?
• Co to jest resuscytacja krążeniowo – oddechowa?
• W którym momencie należy wezwać karetkę?
• Jakie są różnice w prowadzeniu resuscytacji u niemowląt i starszych dzieci?
• Jak długo kontynuujemy resuscytację?

Jeśli jesteś rodzicem, to z pewnością pamiętasz, jak wyglądało kilka dni po powrocie do domu z nowym członkiem rodziny. Dla mnie był to czas, który wiązał się z wieloma obawami i niepewnościami. W pierwszych dniach po narodzinach dziecka, szczególnie dbamy o jego bezpieczeństwo i ciągle sprawdzamy, czy oddycha. Jednakże musisz pamiętać, że umiejętność szybkiej reakcji w przypadku zatrzymania oddechu to coś, czego każdy rodzic powinien się nauczyć. Dlatego warto zdobyć wiedzę na temat resuscytacji, aby ograniczyć do minimum strach i poczucie bezradności. Dzięki temu, w nagłej sytuacji, będziesz w stanie podjąć odpowiednie kroki.

Najczęstsze przyczyny utraty oddechu u dzieci

Inaczej niż u osób dorosłych, nagłe zatrzymanie krążenia u dzieci zazwyczaj jest skutkiem utraty oddechu, a nie choroby serca. Najczęstszą przyczyną doprowadzającą do zaburzeń oddychania u dziecka jest niedrożność dróg oddechowych, czyli stan, w którym powietrze nie może swobodnie przepływać przez drogi oddechowe.

Co może spowodować niedrożność dróg oddechowych?

• Całkowite lub częściowe zablokowanie dróg oddechowych przez ciało obce, fragmenty jedzenia lub inne przedmioty (np. małe elementy zabawek).
• Ciężkie infekcje dróg oddechowych, takie jak podgłośniowe zapalenie krtani, zapalenie nagłośni, a także zapalenie oskrzeli, oskrzelików i płuc. Głównym problemem związanym z infekcją dróg oddechowych jest narastanie obrzęku śluzówek dróg oddechowych, który utrudnia dopływ powietrza do płuc.

Inne stany, które mogą doprowadzić trudności z oddychaniem u dzieci to:

• zaostrzenie astmy oskrzelowej,
• gwałtowna reakcja alergiczna,
• sepsa.

Jednak w większości sytuacji, problemem jest opisywana powyżej niedrożność dróg oddechowych. Pamiętaj, że może ona doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a nawet zagrożenia życia dziecka.

Musisz wiedzieć, co robić, gdy dziecko nie oddycha

Chyba każdy z nas wie, że człowiek do życia potrzebuje tlenu pobieranego z powietrza, którym oddycha. Utrata oddechu jest bezpośrednim stanem zagrożenia życia, a brak natychmiastowego działania w takim przypadku w krótkim czasie doprowadza do nagłego zatrzymania krążenia. W tej dramatycznej sytuacji udzielanie pierwszej pomocy polega na wezwaniu służb medycznych oraz prowadzeniu resuscytacji do czasu ich przybycia.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (w skrócie RKO) to określone czynności stosowane u poszkodowanego, u którego wystąpiło podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia (NZK), czyli ustanie czynności serca z towarzyszącą utratą świadomości i zatrzymaniem oddechu.

Prowadzenie RKO jest bardzo istotne i ma wpływ na podtrzymanie działania trzech najważniejszych układów: oddechowego, krążenia i nerwowego. Współpracę i zależności pomiędzy nimi w pierwszej pomocy określamy jako „triada przeżycia”.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz we wpisie: „Dziecko to nie mały dorosły!”

W pierwszej pomocy bardzo ważnym terminem są tzw. statystyczne 4 minuty. Według definicji jest to okres po nagłym zatrzymaniu krążenia do momentu wystąpienia pierwszych nieodwracalnych uszkodzeń w mózgu. W sytuacjach, kiedy poszkodowanym jest dziecko ten czas jest zdecydowanie krótszy, dlatego udzielając pierwszej pomocy nie możemy pozwolić sobie na wątpliwości.

Ocena przytomności i wybór odpowiedniego schematu działania

Jeśli nie wiesz, co robić, gdy Twoje dziecko przestaje oddychać, zapamiętaj, że istnieje prosty schemat działania, który pozwoli Ci szybko i sprawnie rozpocząć udzielanie pierwszej pomocy. W każdej sytuacji musisz odpowiedzieć sobie na trzy kluczowe pytania:

1. Czy dziecko jest przytomne?
2. Czy dziecko oddycha prawidłowo?
3. W jakim wieku jest dziecko?

Ocena przytomności przy udzielaniu pierwszej pomocy jest bardzo prosta i nie wymaga znajomości skomplikowanych skal i metod używanych przez medyków. Dziecko nieprzytomne nie reaguje na żadne bodźce zewnętrzne, co możemy sprawdzić za pomocą naszego głosu, dotyku lub zadając niewielki ból np. poprzez uszczypnięcie skóry. Musisz jednak pamiętać, że utrata przytomności to nie to samo co utrata oddechu. Nie w każdej sytuacji utrata przytomności jest spowodowana zaburzeniami oddychania, a dziecko nieprzytomne może oddychać normalnie. Niezawodny sposób na ocenę oddechu u dziecka znajdziesz w dalszej części tego artykułu.

Kolejną istotną kwestią jest wiek dziecka. Istnieją niewielkie różnice w postępowaniu w przypadku braku oddechu u dziecka, w zależności od jego wieku. Różnice te wynikają z faktu, że procesy fizjologiczne u niemowląt i małych dzieci różnią się od tych u dzieci starszych. W ramach pierwszej pomocy wyróżniamy trzy grupy wiekowe dzieci:

• noworodki – czyli dzieci, które nie ukończyły pierwszego miesiąca życia;
• niemowlęta – czyli dzieci, które nie ukończyły pierwszego roku życia;
• dzieci starsze – powyżej pierwszego roku życia.

Co robić, gdy dziecko nie oddycha – pierwsza pomoc u starszych dzieci

Zachowaj spokój i oceń czy jest bezpiecznie

Musisz pamiętać, że w sytuacji, kiedy dziecko nie oddycha należy zachować spokój. Wiem, że łatwo to napisać, a dużo trudniej wdrożyć w działanie. Niemniej jednak jest to niezbędne, aby skutecznie udzielić pierwszej pomocy. Znajomość prostego schematu postępowania z pewnością zwiększy Twoje szanse.

Podstawową zasadą w pierwszej pomocy jest zadbanie o własne bezpieczeństwo, jak również dziecka, które potrzebuje pomocy. Stosując zasadę „Zatrzymaj się, pomyśl, działaj” spróbuj ocenić potencjalne zagrożenia w danej sytuacji, a także odpowiedzieć na pytanie, jaka jest możliwa przyczyna pogorszenia stanu malucha.

Ocena przytomności

Jeśli jest bezpiecznie, możesz przystąpić do działania. Pierwszym zadaniem jest sprawdzenie przytomności. Możesz to zrobić wykorzystując różne bodźce:

• dotknij dziecka – potrząśnij za ramię lub potrzyj klatkę piersiową
• odezwij się do dziecka – możesz także wydać prostą komendę np. „Otwórz oczy”, „Słyszysz mnie?”

Jeśli nie uzyskasz żadnej reakcji możesz zadziałać wykorzystując bodziec bólowy. W tym celu uszczypnij dziecko w okolicy obojczyka.

Gdy nie doczekasz się żadnej reakcji musisz przyjąć, że dziecko jest nieprzytomne i przystąpić do kolejnego kroku.

Zapewnij sobie pomoc

Gdy rozpoznasz utratę przytomności, potraktuj ten stan jako potencjalne zagrożenie życia i zapewnij sobie pomoc osoby trzeciej. Najlepiej zawołaj drugiego domownika, jeśli jest obecny w domu. Dodatkowy świadek zdarzenia może w kolejnych krokach być Ci potrzebny, aby szybko i sprawnie wezwać służby ratownicze, a dodatkowo, jeśli zajdzie konieczność wykonania resuscytacji możecie wtedy prowadzić czynności na zmianę.

Udrożnij drogi oddechowe

Wiesz już, że główną przyczyną utraty oddechu u dziecka jest niedrożność dróg oddechowych. Dlatego, zanim sprawdzisz, czy dziecko oddycha musisz skutecznie udrożnić jego drogi oddechowe. Aby to zrobić, połóż dziecko na płaskiej powierzchni i odchyl jego głowę tak, aby usta były skierowane ku górze. Taką pozycję, z lekko odchyloną do tyłu głową nazywamy „pozycją węszącą”.

Oceń oddech dziecka

Jeśli drogi oddechowe są dobrze udrożnione, to możesz teraz sprawnie ocenić oddech dziecka. Taka ocena powinna trwać około 10 sekund i warto podczas niej odliczać na głos, aby nie trwała za krótko. Podczas sprawdzania wykorzystaj różne zmysły zgodnie ze słowami „widzę, słyszę, czuję”.

Możesz również wykorzystać skojarzenia i zapamiętać zasadę „3 x P”:

• P → Posłuchaj głosu wydychanego powietrza;
• P → Patrz czy klatka piersiowa się unosi;
• P → Poczuj na własnym policzku ciepłe powietrze, wydychane przez dziecko.

Jeśli doliczysz do 10 i nie zauważysz oznak oddychania musisz uznać, że dziecko nie oddycha. W tym momencie Twoje dalsze postępowanie zależy od tego, czy masz kogoś do pomocy. Jeżeli obecny jest drugi domownik lub świadek zdarzenia poproś go o wezwanie fachowej pomocy. Najlepiej podaj mu numer telefonu, pod który ma zadzwonić, czyli 999 lub 112. W nagłych sytuacjach warto dzwonić bezpośrednio po pogotowie, zamiast łączyć się z numerem alarmowym 112. Może to niepotrzebnie wydłużać czas dotarcia zespołu ratownictwa medycznego.

Wykonaj 5 oddechów ratowniczych

Jeżeli jesteś jedyną osobą, która udziela pomocy to zapamiętaj, że nie jest to odpowiedni moment na wezwanie karetki. Po stwierdzeniu braku oddechu natychmiast rozpocznij resuscytację krążeniowo – oddechową (RKO). Pamiętaj, że u dzieci większość przyczyn zatrzymania krążenia ma związek z nieprawidłowym oddechem. Dlatego na początku RKO musisz wykonać pięć oddechów. Jak to zrobić? Oto kilka wskazówek, które mogą okazać się przydatne:

• utrzymuj drożne drogi oddechowe – tak jak przy sprawdzeniu oddechu
• nabierz powietrza i obejmuj swoimi ustami usta dziecka (lub usta i nos w przypadku małych dzieci)
• wdmuchuj powietrze do ust dziecka przez około sekundę
• obserwuj klatkę piersiową dziecka – każdy oddech powinien powodować jej uniesienie się o kilka centymetrów

Jeśli nie zauważysz unoszącej się klatki piersiowej, to możesz podejrzewać niedrożność dróg oddechowych. W takiej sytuacji musisz sprawdzić jamę ustną dziecka i usunąć ewentualne, widoczne ciała obce. Pamiętaj, żeby nie robić tego bez kontroli wzroku. Jeśli to nie pomaga warto także sprawdzić ułożenie głowy, czy nie jest przypadkiem za bardzo odchylona lub przygięta do przodu.

Wykonaj w opisany sposób 5 oddechów. Jeżeli, któryś z nich okaże się nieskuteczny przejdź do następnego kroku i nie trać czasu na poprawki.

Oceń oznaki krążenia

Po wykonaniu opisanych powyżej pięciu oddechów musisz ponownie ocenić dziecko przez około 10 sekund. Zastosuj zasady opisane przy ocenie oddechu. Dla przypomnienia:

• Podczas sprawdzania wykorzystaj różne zmysły zgodnie ze słowami „widzę, słyszę, czuję”.
• Możesz również wykorzystać skojarzenia i zapamiętać zasadę „3 x P”:
  • P → Posłuchaj głosu wydychanego powietrza;
  • P → Patrz czy klatka piersiowa się unosi;
  • P → Poczuj na własnym policzku ciepłe powietrze, wydychane przez dziecko.

Aby maksymalnie uprościć schemat postępowania w pierwszej pomocy, ocena oznak krążenia w zasadzie sprowadza się do oceny oddechu. Dodatkowymi objawami zachowanej funkcji układu krążenia mogą być także inne, takie jak: wydawane dźwięki czy pojękiwania, kaszel, ruchy dziecka itd.

Jeśli doliczysz do 10 i nie zauważysz oznak krążenia musisz uznać, że dziecko nie oddycha i doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Natychmiast przejdź do następnego kroku.

Kontynuuj resuscytację krążeniowo – oddechową (RKO)

Jeśli nie rozpoznasz żadnych oznak krążenia rozpocznij uciskanie klatki piersiowej. Wykonuj je w sekwencji 15-2, czyli 15 uciśnięć klatki piersiowej i 2 wdechy ratownicze.

Uciśnięcia klatki piersiowej:

• połóż nasadę dłoni na środku klatki piersiowej dziecka;
• uciskaj tak, aby obniżyć mostek o około 1/3 głębokości
• postaraj się utrzymać tempo uciskania ok. 100-120/min, czyli mniej więcej 2 uciski na sekundę;
• nie odrywaj rąk od klatki piersiowej dziecka;
• licz na głos do 15, aby zachować właściwy rytm i ilość ucisków;

Następnie wykonaj 2 wdechy ratownicze podobne to tych opisanych powyżej wykonywanych przed oceną oznak krążenia. Dla przypomnienia:

• utrzymuj drożne drogi oddechowe – tak jak przy sprawdzeniu oddechu
• nabierz powietrza i obejmuj swoimi ustami usta dziecka (lub usta i nos w przypadku małych dzieci)
• wdmuchuj powietrze do ust dziecka przez około sekundę
• obserwuj klatkę piersiową dziecka – każdy oddech powinien powodować jej uniesienie się o kilka centymetrów

Wezwij pomoc

Jeżeli wykonujesz RKO w pojedynkę i nie ma wokół Ciebie żadnych świadków zdarzenia to przeprowadź 7 sekwencji “15-2”. Powinno zająć Ci to około minutę. Następnie wezwij pomoc dzwoniąc pod numer 999 lub 112 i kontynuuj opisane powyżej uciśnięcia klatki piersiowej i wdechy.

Co robić, gdy dziecko nie oddycha – pierwsza pomoc u niemowląt i noworodków

Schemat postępowania w przypadku zatrzymania oddechu u niemowląt i noworodków w większości kroków jest identyczny z opisanym powyżej algorytmem, który dotyczy starszych dzieci. Istnieją jednak istotne różnice wynikające z budowy ciała i fizjologii, o których musisz pamiętać.

Zachowaj spokój i oceń czy jest bezpiecznie

Zachowanie spokoju oraz ocena bezpieczeństwa w myśl zasady: „Zatrzymaj się, pomyśl, działaj” jest taka sama, jak w przypadku postępowania u starszych dzieci.

Ocena przytomności

Ten element postępowania jest również bardzo podobny do oceny przytomności u starszych dzieci. Pamiętaj, aby wykorzystać różne bodźce:

• dotknij dziecka – potrząśnij za ramię lub potrzyj klatkę piersiową;
• odezwij się do dziecka – dźwięk może wywołać jakąś reakcję maluszka;
• wykorzystaj bodziec bólowy – np. uszczypnij dziecko w okolicy obojczyka.

Zapewnij sobie pomoc

Zarówno w przypadku niemowląt, jak i dzieci, które ukończyły 1 rok życia pomoc drugiego domownika lub świadka zdarzenia jest nieoceniona i warto ją sobie zapewnić.

Udrożnij drogi oddechowe

Istotną różnicą w postępowaniu w przypadku utraty oddechu u niemowlaka jest sposób udrożnienia dróg oddechowych. Aby zrobić to właściwie, musisz wykorzystać pozycję neutralną, a więc taką, w której główka malucha nie jest odchylona zbytnio do tyłu, ani przygięta do przodu. Pozycja neutralna jest wymuszona budową układu oddechowego u niemowląt. Zbyt duże odchylenie główki powoduje bowiem niedrożność dróg oddechowych.

W celu zapewnienia optymalnej pozycji połóż dziecko na płaskiej i w miarę twardej powierzchni. Możesz także zadbać o to, aby wypełnić przestrzeń pod łopatkami. Wykorzystaj swoją dłoń lub pieluszkę.

Oceń oddech dziecka

Ocenę oddechu wykonuj identycznie jak u dziecka starszego. Zastosuj zasadę: „widzę, słyszę, czuję” albo zasadę “3 x P”.

Wykonaj 5 oddechów ratowniczych

Zasady wykonywania oddechów ratowniczych u niemowląt i noworodków są bardzo podobne do opisanych powyżej. Różnica polega na tym, że w celu wykonania wdechu obejmujemy swoimi ustami usta i nos niemowlaka.

Oceń oznaki krążenia

Ocenę oznak krążenia wykonuj identycznie jak u dziecka starszego. Zastosuj zasadę: “widzę, słyszę, czuję” albo zasadę „3 x P”. Oprócz oddechu poszukuj innych oznak krążenia takich jak: ruch czy wydawane dźwięki.

Kontynuuj resuscytację krążeniowo – oddechową (RKO)

Resuscytacja krążeniowo – oddechowa u niemowląt opiera się na znanej Ci już sekwencji, czyli:

• 15 uciśnięć klatki piersiowej;
• 2 wdechy ratownicze;

Najważniejszymi różnicami związanymi z wykonywaniem uciśnięć u niemowląt i noworodków są:

• uciśnięcia wykonujemy w dolnej części mostka, w linii łączącej brodawki sutkowe;
• uciśnięcia wykonujemy zwykle dwoma kciukami, a nie całą dłonią;
• w przypadku noworodków (dzieci poniżej 1 miesiąca życia) stosujemy sekwencję 3 do 1, tzn. 3 uciśnięcia klatki piersiowej i 1 wdech ratowniczy.

Wezwij pomoc

Moment wezwania fachowej pomocy jest identyczny z tym, który opisałem w schemacie postępowania u starszych dzieci. Jeśli działasz w pojedynkę wykonaj najpierw 7 sekwencji (15 uciśnięć – 2 wdechy ratownicze), a po około jednej minucie zadzwoń pod numer 999 lub 112. Jeżeli masz kogoś do pomocy, telefon na pogotowie należy wykonać po stwierdzeniu braku oddechu u dziecka.

Co robić, gdy dziecko nie oddycha – częste pytania i wątpliwości

Jak długo prowadzić RKO?

Wg wytycznych resuscytacji z 2021 w żadnym momencie nie przerywaj prowadzenia RKO. Istnieje jednak kilka sytuacji, w których możesz zakończyć wykonywanie uciśnięć klatki piersiowej i wdechów ratowniczych. Możesz to zrobić, jeżeli:

• zauważysz się jednoznaczne oznaki krążenia takie jak ruch lub kaszel;
• twoje siły ulegną wyczerpaniu;
• na miejsce dotrze wykwalifikowany zespół ratownictwa medycznego, który będzie kontynuował wykonywanie czynności ratunkowych.

Pamiętaj, że jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki krążenia u dziecka podczas wykonywania RKO musisz przerwać prowadzone czynności i ponownie sprawdzić oddech przez około 10 sekund.

Jak unikać zmęczenia podczas prowadzenia RKO?

Najlepszym sposobem na unikanie zmęczenia podczas prowadzenia resuscytacji jest działanie zespołowe. Jeżeli na miejscu zdarzenia masz do dyspozycji drugiego domownika lub innego świadka zdarzenia, to warto często wymieniać osobę wykonującą uciski klatki piersiowej.

Jeżeli działasz w pojedynkę możesz wykorzystać kilka sposobów:

• zmieniaj ręce – ręka prowadząca uciśnięcia, z ręką, która jest na wierzchu;
• zmieniaj technikę uciśnięć – zastosuj metodę z użyciem jednej ręki, a następnie technikę oburęczną lub odwrotnie.

Czy mogę uszkodzić klatkę piersiową podczas prowadzenia RKO?

Musisz wiedzieć, że w odróżnieniu od osób dorosłych klatka piersiowa dzieci jest bardzo elastyczna. Dzięki temu stosunkowo rzadko dochodzi do jej uszkodzeń. Z drugiej strony, nawet jeśli do nich dojdzie nie jest to tak istotne, jak brak oddechu i ryzyko związane z niedotlenieniem układu nerwowego.

Kiedy podczas wdechu obejmować usta i nos dziecka?

Najważniejsze jest wykonanie skutecznego wdechu ratowniczego i aby to zrobić musisz szczelnie obejmować swoimi ustami, usta dziecka. Nie istnieje żadna granica wieku, ale u dzieci poniżej 1. roku życia warto starać się objąć zarówno usta, jak i nos maluszka, ponieważ nasze wdechy ratownicze będą wtedy bardziej skuteczne.

Czy można zastosować schemat RKO przeznaczony dla osób dorosłych?

Pamiętaj, że przedstawiony przeze mnie algorytm postępowania został opracowany przez grupę ekspertów i jest wynikiem wielu analiz. Główną przyczyną nagłego zatrzymania krążenia u dzieci jest zatrzymanie oddechu, a w takiej sytuacji schemat działania z wykorzystaniem 5 oddechów ratowniczych oraz sekwencji 15:2 jest optymalny. Daje on największe szanse na sukces. Oczywiście lepiej działać niż biernie czekać na przyjazd medyków, a jeśli masz jakieś wątpliwości to skorzystaj z pomocy dyspozytora medycznego podczas wzywania pomocy.

Dlaczego u dzieci warto opóźnić wezwanie pomocy?

Musisz pamiętać, że wezwanie pomocy po minucie prowadzenia RKO dotyczy tylko i wyłącznie sytuacji, w której nie ma żadnych innych świadków zdarzenia. W innym przypadku telefon pod numer 999 lub 112 może wykonać druga osoba bezpośrednio po ocenie oddechu.

Z uwagi na opisywane przyczyny zatrzymania oddechu u dzieci nie warto opóźniać początkowego działania, gdyż często już samo udrożnienie dróg oddechowych i pierwsze pięć wdechów ratowniczych może diametralnie poprawić stan dziecka.

Dodatkowo musisz wiedzieć, że nawet zaawansowane zabiegi resuscytacyjne w początkowym etapie opierają się na czynnościach, które opisałem powyżej. Każdy zespół ratownictwa medycznego z pewnością wykona wszystkie elementy postępowania, ale zrobi to dużo później niż Ty, jako bezpośredni świadek zdarzenia.

Jak ograniczyć ryzyko utraty oddechu u dziecka?

Po przeczytaniu tego wpisu zapewne wiesz już, że najczęstszą przyczyną powodującą utratę oddechu u dziecka jest niedrożność dróg oddechowych. Dobra wiadomość jest taka, że jako rodzice i opiekunowie możemy zrobić wiele rzeczy, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko jej wystąpienia.

Co możemy zrobić?

• W przypadku noworodków i niemowląt powinniśmy zadbać o odpowiednie i bezpieczne warunki do spania w łóżeczku dziecka – nie używać poduszek, kocyków, ochraniaczy – szczególnie jeśli maluszek nie jest jeszcze w stanie samodzielnie przekręcać główki.
• Pilnować właściwej pozycji do snu, ma to szczególne znaczenie u dzieci ulewających.
• Zwracać uwagę na pozycję podczas karmienia, aby unikać ryzyka zachłyśnięcia.
• Wybierać posiłki odpowiednio do wieku i możliwości dziecka.
• Zadbać o bezpieczne miejsce do zabawy, a w szczególności zwrócić uwagę na drobne przedmioty, które znajdują się w zasięgu rączek dziecka. Musimy pamiętać, że dzieci uwielbiają poznawać intrygujące, kolorowe przedmioty wszystkimi zmysłami, a przede wszystkim muszą je wziąć do buzi.
• W przypadku rozwijającej się infekcji górnych lub dolnych dróg oddechowych nie opóźniaj wizyty u pediatry, a w nagłych wypadkach wezwania fachowej pomocy medycznej.

Jak widzisz, wiele zależy od Ciebie. Wykorzystaj to, żeby nie dopuszczać do sytuacji, które mogą być niebezpieczne dla Twojego dziecka.

Podsumowanie

Jak zawsze na końcu artykułu dziękuję za Twój poświęcony czas. Zdaję sobie sprawę, że opisałem trudny i emocjonujący temat. Mam jednak nadzieję, że ten wpis pomoże Ci choć trochę zwiększyć pewność siebie i zdobyć wiedzę, która w razie potrzeby pozwoli skutecznie pomóc. Pamiętaj, że w przypadku utraty oddechu u dziecka kluczowa jest szybka i skuteczna reakcja. Najważniejsze to zachować spokój i podjąć właściwe działania, które przedstawiłem krok po kroku w tym artykule. Jeśli uważasz, że ten artykuł jest wartościowy i może pomóc innym rodzicom, proszę o udostępnij go wśród swoich znajomych. Im więcej osób pozna te podstawowe informacje, tym większa szansa na to, że nasze najmłodsze i najcenniejsze skarby będą bezpieczne. Mam również nadzieję, że nigdy nie znajdziesz się w sytuacji, aby skorzystać z tej wiedzy w praktyce.

A jeśli chcesz poszerzyć swoją wiedzę na temat resuscytacji możesz zajrzeć do pełnych wytycznych – link tutaj.